«بروکسل، مقر لیبرالیسم توتالیتر و انحرافات جنسی»

 از خطای غرب و دولت موقت اوکراین تا خطای روسیه

بازی خطرناکی که در اوکراین جریان دارد در مرحله فعلی تقصیرش بیش از همه به گردن روسیه است و سیاست‌های غلط غرب و دولت موقت اوکراین هم این سیاست را به سختی توجیه می‌کنند.

اگر بر سر نقش منفی کنونی روسیه و اقدامات ناقض حقوق بین‌الملل این کشور توافق باشد، آنگاه می‌توان نگاهی فاصله‌مند و واقعی‌تر به روندها و سیاست‌های اشتباهی هم انداخت که اوکراین را به جایی راندند که روسیه هم با این سیاست اشتباه بیش از پیش آتش آن را شعله‌‌ورتر کند. 

در نظر بگیریم که در این سه ماه در اغلب رسانه‌ها و در میان تحلیل‌گران سیاسی جز ستایش و حمایت توام با هیجان برای سیاست‌های طرف دیگر ماجرا (غرب و اپوزیسیون اوکراین) دیده نشد و کمتر دقت شد که سیاست‌های این‌ها نیز

در بطن خود  اشتباهاتی را حمل می‌کنند که اثرات مخرب آنها پیامدهایی فاجعه بار می‌تواند داشته باشد. اذعان کنونی شماری از سیاستمداران غرب به این اشتباهات گرچه دیر است ولی شاید زمینه‌ساز تلاش‌ و فشار بیشتر برای اصلاح سیاست دولت موقت در اوکراین شود و روسیه را هم در احتجاجات و توجیهات و بهانه‌جویی‌هایش بیش از پیش خلع سلاح کند:

• در سه ماه گذشته اتحادیه اروپا به رغم آشنایی با واقعیت پیچیده فرهنگی و قومی در اوکراین این کشور را در برابر گزینه یا با ما یا با روسیه قرار داد و خود در قطبی‌کردن فضای جامعه نقشی به شدت منفی بازی کرد. حضور غیرمتعارف وزرای خارجه غربی در میان مخالفان هم مولفه‌ای تشدیدکننده از همین روند منفی بود.

• بالاگرفتن موج خشونت در میان مخالفان کمتر مورد نقد و انتقاد غرب و رسانه‌های عمده آن قرار گرفت و حتی در برخی موارد خشونت این گروه‌ها به عهده دولتی گذاشته شد که خودش هم البته به خصوص در ابتدای کار در استفاده از خشونت به راه خطایی اساسی رفت.

• برای غرب این مسئله که بخشی ازاپوزیسیون گرایش‌های راست افراطی دارد کمتر محل نگرانی بود. حزب اسوبودا، آزادی، یکی از سه حزب عمده اپوزیسیون در هنگام تشکیل خود را حزب نازی اوکراین توصیف کرد، رهبرانش به همکاری با آلمان هیتلری افتخار می‌کنند و گاه و بی‌گاه مهمان احزاب نئونازی اروپا بوده‌اند.

• این که ورای اشتباهات یانکوویچ،  از جمله زیر فشار رهبران همین حزب اسوبودا که اتحادی گسترده با شبه‌نظامیان خشونت‌گرای  موسوم به "سکتور راست" دارند توافق اپوزیسیون و دولت که با میانجی‌گری وزرای خارجه سه کشور اروپایی به دست آمد روی هوا رفت و دوام نیاورد هم کمتر انتقادی در غرب برانگیخت.

• ورای این مسئله و مهمتر از ان، خود تخطئی دولت موقت در اجرای مفاد موافقتنامه پس از فرار یاکونویچ هم حساسیتی در غرب ایجاد نکرد. دولتی که تشکیل شد طبق توافقنامه می‌بایست دولت وحدت ملی باشد، ولی در عمل شد دولت غرب اوکراین. اولین بحث و تصمیم مجلس هم به پیشنهاد حزب اسبوبوودا اختصاص داشت که زبان روسی به عنوان زبان دوم کشور حذف شود، در حالی که ۴۲ درصد جامعه با این زبان صحبت می‌کنند.

• حزب اسوبودا چند وزیر کابینه و معاونت اول نخست‌وزیر را به خود اختصاص داد.  دادستان کل کشور را هم به یکی از اعضای همین حزب و در واقع به همان وکیلی سپرده شد که وکالت رهبر حزب را در برابر دادگاه به اتهام نفرت‌پراکنی علیه یهودیان به عهده داشت.

• رئیس شورای امنیت ملی هم کسی شد که از بنیانگذاران حزب اسوبودا بود و حالا گرچه به حزب خانم تیموشنکو پیوسته ولی ارتباطات تنگاتنگش با دیمتری یاروش، فرمانده "سکتور راست" بر کمتر کسی پوشیده است. همین نزدیکی بود که باعث شد تعهد دولت جدید به خلع‌سلاح شبه نظامیان افراطی سکتور ظرف ۴۸ساعت، عملا در طاقچه بماند و نگاه منفی در شرق به دولت جدید محکم‌تر شود.

• یاروش در دو دهه گذشته مربی دسته‌جات مسلح راست افراطی بوده و روسیه و اتحادیه اروپا را دشمنان اوکراین می‌داند. او از بروکسل، مقر اتحادیه اروپا،  به عنوان مهد "لیبرالیسم توتالیتر" و "انحرافات جنسی" یاد می‌کند.

• این اشتباهات عمدتا عامدانه غیرعامدانه از سوی غرب و اپوزیسیون در بروز وضعیت کنونی اوکراین نقش و تاثیری کمی نداشته‌اند. محکومیت اقدام ناقض معاهدات بین‌المللی روسیه حتما به‌جا ودرست است، ولی ندیدن این زمینه‌ها و خطاها هم شاید تداوم همان بینشی باشد که جز سیاه و سفید نمی‌بیند و همه تقصیرها را متوجه یک طرف می‌کند.