یک زن سردبیر لوموند می‌شود

لوموند، روزنامه چپ- لیبرال عصر پاریس از آذرماه سال گذشته (نوامبر) که اریک اسرائیلویچ، سردبیر ۵۸ ساله آن به گونه‌ای غیرمنتظره درگذشت، فاقد سردبیر بوده است. تا دو هفته پیش سه سهام‌دار عمده‌ای که از سال ۲۰۱۱ در پی بحران مالی این نشریه مالکیت آن را به عهده گرفته‌اند هر کدام سعی کرد که فرد مورد نظر و نزدیک به خود در را به عنوان سردبیر جا بیاندازد. اما کارشان پیش نرفت و نهایتا هر سه بر سر کسی توافق کردند که از هر سه دوری و استقلال مشخصی دارد.

فرد مورد توافق هم کسی نیست، جز ناتالی نوگرد (Natalie Nougayrede) . نوگرد ۴۶ سال دارد و اولین سردبیر زن لوموند در تاریخ ۶۹ ساله این نشریه است. او خبرنگار لیبراسیون در قفقاز و اوکراین بود. از سال ۱۹۹۵ به لوموند پیوست و همچنان از مسکو به گزارشگری برای این روزنامه پرداخت.

نوگرد سال ۲۰۰۳ در ماجرای حمله تروریستی شورشیان چچن به مدرسه بسلان در قفقاز روسیه در محل بود و گزارش‌های گیرا و نفس‌گیرش از این حادثه بعدتر جایزه آلبرت لندن را نصیبش کرد.

نشریات فرانسوی نوشته‌اند که  نوگرد در تحریریه لوموند در پاریس چندان چهره آشنایی نیست و تا کنون هم دبیری سرویس خاصی را به عهده نداشته. ولی همکارانش او را ژورنالیستی جدی و بلندپرواز می‌دانند که در مورد کیفیت ژورنالیستی کارهای خود معیارهای سختی را اعمال می‌کند.

نوگرد در سه دور مصاحبه توانسته نشان دهد که توانایی‌هاش معیارها و مطالبات ژورنالیستی لوموند را تامین می‌کند. در آخرین مرحله قرار است اعضای تحریریه لوموند روز پنجشنبه در باره نوگرد رای بدهند. او باید ۶۰ درصد رای تحریریه را کسب کند.

ظاهرا تحریریه هم به اعتبار شایستگی‌های نوگرد و هم به به دلیل نگرانی از این که سهامداران در پی تلاش‌های ناکام سه چهار ماه خود بروند و فردی خارج از لوموند را برای سردبیری پیشنهاد کنند احتمالا با رای بالایی نوگرد را به دفتر سردبیری خواهد فرستاد.

سال ۲۰۱۱ لوموند به دلیل مشکلات مالی تملک خود را که تا آن زمان ۵۳ درصدش در دست کارکنان بود به دو متمول چپ‌گرا و یک متمول دیگر سپرد. این سه در مقابل تعهد کردند که در جهت‌گیری تحریریه و کم و کیف کار آن دخالتی نکنند و در انتخاب سردبیر نیز ۶۰ درصد آرای اعضای تحریریه لازم باشد. یکی از این سهامداران با پرداخت ده میلیون یورو صندوقی ایجاد کرده تا کارکنان با افزایش سرمایه آن به تدریج بخشی از مالکیت لوموند تا حد سی و سه درصد را مجددا بخرند و از آن خود کنند.

دست به دست‌شدن تملک لوموند در حالی انجام شد که سارکوزی، رئیس جمهور وقت که مایل بود سکان هدایت لوموند نیز مثل فیگارو به مالکانی محافظه‌کار واگذار شود، تهدید کرد که حمایت یارانه دولتی برای مدرنیزه‌سازی چاپخانه لوموند را قطع می‌کند. شورای کارکنان اما این تهدید را نادیده گرفت و مالکانی را که خود مایل بود انتخاب کرد.

در حال حاضر در تحریریه لوموند سهم زنان در قیاس با سایر نشریات نسبتا بالاتر است. با انتخاب نوگرد، در تاریخ معاصر فرانسه برای اولین بار سردبیری یکی از هفت نشریه عمده این کشور را یک زن به عهده می‌گیرد. پس از نیویورک تایمز که از سپتامبر سال ۲۰۱۱ سکان هدایت تحریریه خود را به دست یک زن (خانم جیل آبرامسون) سپرد، لوموند دومین نشریه نام‌آشنای بین‌المللی است که به اقدامی مشابه دست می‌زند.

لوموند تیراژی نزدیک به ۳۵۰ هزار نسخه در روز دارد، جز معدود روزنامه‌های دنیاست که بعدازظهر منتشر می‌شود، نام‌آشنا‌ترین روزنامه فرانسه در دنیاست. ۳۵ هزار نسخه لوموند روزانه در خارج از فرانسه به فروش می‌رسد و صفحه اینترنتی‌اش ماهانه ۴۰ میلیون کلیک می‌خورد.