یک مناسبت و سه ویدیوی کوتاه

۱

۲۹ ماه آوریل (۹ اردیبهشت)، روز جهانی رقص است. حالا که این هنر و فعالیت شورانگیز آدمی هم، در ایران مشمول محدودیت و سانسور شده، پس بیشتر باید بر آن تمرکز کرد، بیشتر در باره‌اش گفت و به خصوص بیشتر به آن عمل کرد! یعنی باید بیشتر رقصید.

در باره روز جهانی رقص و اهمیت و ارزش‌های رقص مطلبی نوشته‌ و ترجمه‌ کرده‌ام که اینجا قابل دسترسی است.

۲

ديروز (جمعه ۷ ارديبهشت/ ۲۷ آوريل) مجلس آلمان (بوندس‌تاگ) شاهد اتفاق جالبی بود.

جريان از اين قرار است که مخالفان و منتقدان روندهای جهانی‌شدن اين روزها برای تدارک اعتراض و تظاهرات به هنگام اجلاس رهبران گروه ۸ (رهبران هفت کشور بزرگ صنعتی به علاوه روسيه) تحرک و فعاليت کم‌سابقه‌ای دارند و برای بسيج هر چه گسترده‌تر نيرو تلاش می‌‌کنند. اين اجلاس ماه ژو‌ئن آتی در ايالت مکلنبورگ فورپومرن آلمان برگزار می‌شود.

البته بين خود اين نيروها اختلافات معينی وجود دارد و برخی از آنها با نافرمانی‌های مدنی و آکسيون‌های کم و بيش غيرقانونی مخالفند. اين‌ها می‌گويند که از همين حالا بايد اعلام شود که هيچ‌گونه اقدام جنجالی و مخل نظم عمومی در اين تظاهرات و آکسيون‌ها صورت نخواهد گرفت. مخالفان اين اعلام می‌گويند که همه‌ ماجرا به خواست و نيت ما وابسته نيست و ميزان اجازه‌ای که برای تظاهرات و آکسيون به ما می‌دهند به علاوه نوع برخورد و رويکرد پليس هم شرط هست که خودش تحريک‌کننده است و يا ...

باری، خارج از اين بحث و فحص‌ها، تعدادی از فعالان تدارک برای تظاهرات عليه اجلاس گروه ۸، ديروز با طناب‌های صخره‌نوردی خودشان را به قسمت‌های بالای ساختمان پارلمان آلمان رساندند و پلاکات‌هايی آنجا نصب کردند که مضمونش اين بود: مجلس در خدمت سرمايه آلمان.

در درون صحن مجلس هم شماری از اين افراد، از سکوی تماشاگران تعدادی اسکناس (تقلبی؟) روی سر نمايندگان ريختند و دو سه تايی از آنها هم از آن سکو به وسط صحن مجلس پريدند.

جلسه مجلس به هم ريخت و نمايندگان کنجکاو به بيرون ساختمان آمدند تا پلاکات‌چسبانی منتقدان جهانی‌شدن بر در ديوار مجلس را هم تماشا کنند. القصه مجلس ديگر نتوانست به حال عادی‌اش برگردد، از اکثريت افتاد و نمايندگان هم که از خدا می‌خواستند هر چه زودتر جلسه تمام شود تا به مرخصی آخر هفته‌اشان بروند فرصت را غنيمت شمردند و با اعلام ختم جلسه زدند به چاک.

علی‌الحساب،‌ صرفنظر از درستی يا نادرستی شعارها و سياست‌های منتقدان جهانی‌شدن ( که تا آنجايی که متوجه متوازن و عادلانه‌تر‌کردن اين روندها باشد خيلی هم درست است) اقدام ديروز آنها ابتکاری بود که حسابی تو رسانه‌ها بازتاب پيدا کرد و نشون داد که کارزارهای تبلیغی برای برانگیختن توجه عمومی، همچنان نيازمند فانتزی و فکرهای بديع و تازه است.

کل ماجرای ديروز را در اين ويديو ببيند. متاسفانه گزارش تنها به زبان آلمانی است،‌ ولی جزيياتش همان است که در بالا ذکر شد.

۳

ویدیوی دوم شامل صحنه‌هایی است از فیلم جدید ""I Am an American Soldier ساخته گزارشگر معروف آمریکایی،‌ جان لاورنس که حاصل همراهی او با تفنگداران آمریکایی در عراق، ظرف ۱۴ماه گذشته است. صحنه‌ها کوتاه ولی تا حدودی گویا هستند و شاید محرکی‌ باشند برای دیدن اصل فیلم.

۴

ویدیوی سوم هم که شاید خودتان دیده باشید. نمونه تلخی است از رفتار سخت و ظالمانه‌ای که این روزها در ایران با زنان و دختران می‌شود.