29.6.06

شاید در فوتبال با چشم بسته

عرض شود که آلمان امسال صرفا ميزبان جام جهانی فوتبال نيست . چند روزی قبل از اين که رقابت های اين جام شروع شود دور امسال مسابقات بين‌المللی فوتبال با چشم بسته هم که در اين کشور جريان داشت به پايان رسيد ولی خبرش در ميان خبرهای جام جهانی فوتبال گم شد. اگر در مورد فوتبال با چشم بسته زياد نشنيده‌ايد جريانش از اين قرار است که دو تا تيم ۵ نفره در يک زمين ۴۰ در ۲۰ متر به مصاف هم می روند. چشم‌های همه اعضای دو تيم به جز دروازه‌بان‌ها سفت و سخت بسته است و برای جلوگيری از تصادم معمولا دست راست خودشان را هم به سوی جلو دراز می‌کنند. دروازه ‌بان‌ها هم تنها در محوطه ۲ در ۴ متر جلوی دروازه‌ امکان جولان و مانور دارند. درون توپ هم موادی می ريزند که به هنگام چرخ‌خوردن مثل جق‌جقه صدا بدهد و بازيکن بتواند رد آن را دنبال کند. مربی‌های دو تيم هم در پشت دروازه رقيب می ايستند و بازيکنان را رهنمود می دهند که چه بکنند ، کجا پاس بدهند، کجا شوت بزنند و ... باخبر کردن بازيکن از فاصله ‌اش با دروازه رقيب هم کار همين مربی‌هاست. موقعی هم که دروازه در معرض تهاجم رقيب قرار می‌گيرد اين کار دروازه‌بان است که به بازيکن های خودی برای دفاع رهنمود بدهد و آنها را شفاها هدايت کند

گرچه بازيکنان با چشم بسته به ويژه در نزديک شدن به توپ زياد با هم تصادم دارند ولی بر خلاف تصور ميزان آسيب‌ها و جراحات در اين بازی زيادتر از بازی ‌با چشم باز نيست. يک تفاوت اساسی اين دو نوع بازی همانطور که گفته شد در نوع توپ مورد استفاده است. توپ های مخصوص بازی با چشم بسته زياد در بازار يافت نمی‌شوند و لذا رواج اين بازی از اين جهت با مانع روبروست. برای مثال امسال که جام جهانی اين بازی‌ها در آلمان جريان داشت، خود آلمانی ها توپ کافی و وافی نداشتند و انگليسی‌ها که تو اين ورزش سابقه درازتری دارند ( از ۹ سال پيش شروع کردند!) تعدادی توپ برای رفع کمبود آلمانی ها با خودشان آورده بودند. لازم به گفتن هم شايد نباشد که سلسله‌جنبان اين نوع بازی هم برزيلی‌ها هستند که از ۶۰ سال پيش در ميانشان رايج شده. اولين بازی‌ ميان کشورها هم از سال ۱۹۸۴ شروع شده. جام جهانی اين بازی‌ها آغازش به سال ۱۹۹۷ برمی گردد که از اين سال هر دو سال يک بار برگزار شده. منتهی آلمان‌ها در اين ورزش دست به ابتکار زدند و به رغم اين که مردها تازه وارد اين بازی شده‌اند زن‌ها نيز تيم خودشان را درست کرده‌اند. اين تيم هم به هيچ باشگاهی تعلق ندارد الا باشگاه سنت پاولی هامبورگ که حتما معرف حضور همه است

فينال جام بين المللی فوتبال با چشم بسته امسال در برلين بين تيم‌های اسپانيا و برزيل برگزار شد که نتيجه‌اش يک بر صفر به نفع اسپانيا بود.

می‌توان تصور کرد يک فايده اين بازی تقويت ساير حس‌ها و توانايی‌های بدن در غياب استفاده از قدرت بينايی باشد. يعنی کارکرد چشم را در وجه عمده گوش به عهده می‌گيرد و در کار با توپ و تسلط بر آن هم لابد تمرکزی بيشتر از بازی با چشم باز لازم است.

کسی چه می‌داند، شايد غنی‌سازی اورانيوم در ايران همانطوری که مسئولان نويد گشايش‌ها و معجزات بسياری را در ارتباط با آن مطرح می‌کنند به ساختن توپ جق‌جقه‌ای هم کمک کند و فوتبال با چشم بسته هم به زودی در ايران رايج شود و کارمان در اين عرصه هم به رقابت‌های بين‌المللی بکشد. از فوتبال با چشم بازمان که معجزه‌ای برنخاست شايد در اين رشته تقی به توقی بخورد و به جايی برسيم.

پی‌نوشت:

اگر به وسوسه افتاده‌ايد که در بازی با چشم بسته شرکت کنيد شايد امکانش برايتان فراهم نشود، چون این بازی در اصل برای نابينايان (به جز دروازه‌بان) است. نکته‌ای را که من در متن بدون اشاره گذاشتم اين است که بستن چشم‌ها هم به اين خاطر است که اگر يکی از بازيکنان حتی از يک درصد قوه بينايی برخوردار باشد شرايط مساوی برای دو تيم نقض می‌شود. به همين خاطر به مصداق کار از محکم‌کاری عيب نمی‌کند چشم‌های بازيکنان نابينا را سفت و سخت می‌بندند تا کوچکترين امکان ديدنی برای آنها وجود نداشته باشد. در ضمن اين بازی معمولا اوت هم ندارد، چون با و جود حصاری در دور زمین(عکس زير) که ارتفاعش تقريبا تا کمر انسان است خروج توپ از زمين کمتر اتفاق می‌افتد.