زنان و سیاست؛ تفاوت‌ها میان "اندلس" و ایران

اسمش هست کارمه خاسون. ۳۷ سال دارد، هفت ماهه حامله‌ است، سابقه‌ای پاسفیستی دارد و از دیروز به عنوان اولین زن در تاریخ اسپانیا در رأس وزارت دفاع این کشور قرار گرفته. به همراه وزیر دفاع سابق که یک مرد است همان دیروز از ارتش سان دید. در عکس‌ها نشانی از عدم اعتماد به نفس درش دیده نمی‌شود. این که در مقام جدید چه کارنامه‌ای از خودش به جا گذارد باید منتظر ماند و دید.

خاسون دانش‌آموخته و پرفسور در رشته‌ی حقوق است. از سال ۱۹۹۴ عضو حزب سوسیالیست اسپانیاست. سال ۲۰۰۰ به نمایندگی مجلس انتخاب شد و از سال ۲۰۰۴ قائم مقام مجلس بود. ورودش به کابینه سوسیالیست آقای ساپاترو به سال گذشته برمی‌گردد. در آن زمان او وزیر مسکن شد و حالا با پیروزی مجدد حزب سوسیالیست در انتخابات ماه گذشته و ادامه‌ی صدارت آقای ساپاترو، مقام وزارت دفاع در کابینه‌ی جدید به خانم خاسون واگذار شده است. شاید بد نباشد اشاره شود که در دوره‌ی قبلی صدارت آقای ساپاترو، اسپانیا به لحاظ تحقق برابرحقوقی بیشتر میان زن و مرد، گام‌های بزرگی به جلو برداشت و نقش روحانیون مسیحی و تعالیم آنها در سیستم آموزشی این کشور نیز رو به کاهش رفت.

خبر انتصاب خاسون به وزارت دفاع و این واقعیت که اکثریت در کابینه‌ی جدید اسپانیا را زنان تشکیل می‌دهنداگر به گوش روحانیون ما برسد حتماً صدبار استغفرالله می‌فرستند. آخر، در مباحث مجلس خبرگان که دقیق بشوید می‌بینید یکی از دلایلی که در قانون اساسی ریاست جمهوری را تنها شایسته «رجل سیاسی» دانسته‌اند این بوده که زن سیاستمدار زمانی که حامله بشود از عهده انجام کارهایش برنمی‌آید و مملکت را آب می‌برد!!!

دیروز، یعنی در همان روزی که خاسون به عنوان جوانترین عضو کابینه و در اوج حاملگی به مقام وزارت دفاع اسپانیا رسید و با شکمی‌ برآمده، اما با ابهت، از دسته‌جات ارتش اسپانیا سان دید، خانم شیرین عبادی از تهدید به مرگ‌شدن خود در ایران خبر داد و در تهران نیز اعلام شد که زينب پيغمبرزاده، دانشجوی رشته جامعه شناسی و از فعالان حقوق زنان و کمپین یک میلیون امضا به دو سال حبس تعليقی محکوم شده است. روحانیون حاکم بر ایران دلشان خوش است که روزی روزگاری لشکر اسلام تمدن و فرهنگ را به اندلس برده و قس علیهذا. ولی خوب، کاش حالا به وضع زنان در اندلس نظری می‌انداختند و با فراتر رفتن از افکار فقهی کج و کوله‌ای که با روح و نیاز زمان تناسبی ندارد از عناد و سرسختی در برابر مطالبات جنبش زنان ایران کمی دست می‌کشیدند و راه را باز می‌کردند تا بخشی از حقوق زنان اندلس در ایران نیز جاری و ساری شود.