چرنوبیل، پول نفت، اعدام انسانی!
هفته آینده، یعنی دقیقا ۲۶ آوریل، بیستمین سالگرد انفجار چرنوبیل است. انفجاری که به افسانه سالم و کم خطر بودن انرژی هسته ای برای انسان و محیط زیست پایان داد، انفجاری که ۲۰ ساعت پس از وقوع اون، یعنی تنها بعد از این که سوئدی ها از افزایش میزان رادیواکتیو در جو منطقه خبر دادند، مقامات شوروی انسدادزده دیگر قادر به لاپوشانی اش نبودند و به اطلاع رسانی قطره چکانی در مورد اون شروع کردند؛ انفجاری که منطقه ای به وسعت ۱۶۰ هزار کیلومتر را در اوکرایین و روسیه سفید و روسیه را شدیدا به مواد تششع خیزی مثل سیزیم آلوده و برای زندگی انسانی خطرناک کرد؛ انفجاری که ابری از رادیو آکتیو بر سر بخش بزرگی از قاره اروپا کشید و بسیاری از محصولات کشاورزی این مناطق را هنوز هم که هنوز است با مازادی از آلودگی های رادیو اکتیو همراه کرده، انفجاری که ۴۰۰ هزار نفر را مجبور به ترک خانه و کاشانه اشون کرد، انفجاری که ۴۰۰ تا ۸۰۰ هزار نفر برای مهارش بسیج شدند و بسیاری از اونها یا درگذشتند و یا مرگ رو انتظار می کشند، انفجاری که سرطان غده تیرویید و اختلالات خونی و ناقص الخلقگی را در منطقه چندین و چند برابر کرده ، انفجاری که آلمان و اتریش رو با وداع با انرژی هسته ای رهنمون شد و ایرلند وایتالیا و هلند و .. رو هم به اندیشه در این باره واداشت، انفجاری که حالا، یعنی بیست سال بعد، آژانس بین المللی انرژی اتمی و برخی دیگر از نهادهای سازمان ملل در تلاش برای بی خطر جلوه دادن اون هستند و مرگ و میرهای غیر معمولی در منطقه را عمدتا به شیوه بد زندگی مردم آنجا نسبت می دهند؛ توجیهی که راه را برای رونق مجدد ساخت نیروگاه های اتمی را هموار کرده و در کنار بالا رفتن قیمت نفت و نوسانات وتهدیدات مربوط به انرژی های فسیلی دوباره شماری از کشورها را بی محابا به ساختن چنین نیروگاهایی رهنمون شده. این که در استفاده از انرژی اتمی از سوی جمهوری اسلامی هم تمام تبلیغات و کارزارها بر بعد نظامی اون متمرکز شده و کمتر خطرات و ریسک های تولید این نوع انرژی برای محیط زیست و سلامت انسان ها موضوع بحث قرار می گیرد را ، می شود هم به عدم حساسیت جامعه خودمان و هم به منافع کشورهای بزرگ درگیر در این مسئله در مسکوت گذاشتن خطرات ناشی از استفاده "صلح آمیز" از انرژی اتمی ربط داد.
می گویند عکس و تصویر بسیاری از مواقع بهتر از هزاران تحلیل و تفسیر عمق و ژرفای یک مسئله یا یک فاجعه را نشان می دهند. شاید که عکس های موجود در اين سایت کم و بیش چنین ویژگی یی داشته باشند.
زیرنویس عکس اول: یک روز پس از انفجار چرنوبیل ابعاد فاجعه قابل رویت شد
زیر نویس عکس دوم: در روزهای بعد شهر پریپایات که در اون ناحیه واقع شده از سکنه تخلیه شده و تا امروز هم غیرمسکونی است
زیرنویس عکس سه: دیوار یکی از مدارس ناحیه پس از سال ها
زیرنویس عکس ۴: بدون شرح
زیرنوسس عکس ۵: کودکستان شهر متروکه
زیرنویس عکس ۶: بچه های چرنوبیل در سالگرد واقعه ای که اثرات و عواقبش نسل های آینده را هم بی نصیب نخواهد گذاشت. در اوکرایین سرطان تیرویید از جمله این عواقب شناخته می شود.
زیرنویس عکس ۷: بیمار تششع زده در بیمارستان شهر کیف( پایتخت اوکرایین) ، شاهدی از اثرات همچنان تداوم یابنده انفجار چرنوبیل
زیرنویس ۸: اعتصاب و اعتراض دست اندرکاران مهار فاجعه چرنوبیل در پترزبورگ برای دریافت غرامت به خاطر صدمات جانی و جسمی ناشی از تشعشعات رادیو اکتیو. آنها می گویند: سیاست دولت روسیه نوعی نسل کشی است. رادیو اکتیو چرنوبیل ما را نکشت ، اما ما را درب و داغان کرده است.
۲
یکی از اهالی نطنز چندروز پیش نامه ای نوشته بود به یکی از رسانه ها و در آن گفته بود که شماری از مردم این شهر به خاطر ترس از درگرفتن جنگ و بمباران شدن شهرشون در حال فروش خانه های خود و رفتن به شهرهای دیگرند. شاید خطر درگرفتن جنگ و حمله های موردی به تاسیسات اتمی ایران هنوز جدی و واقعی نباشد، ولی می شه تصور کرد که مردم اصفهان و اراک و نطنز هر چقدر هم که تقدیرگرا باشند گهگاه به خطر بمباران شهرهاشان فکر می کنند و این دغدغه هم به ده ها دغدغه دیگر روزمره اشان اضافه شده.
در خبرها بود که:
"آمارها نشان می دهد که حداقل روزانه ۶/۲ ميليون بشکه آب مخلوط با نفت خام به رودخانه ها و درياهای ايران سرازير می شود و همچنين آخرين برآوردها در سال گذشته حاکی از شناسايی ۱۶۳ رودخانه آلوده در کشوراست که از اين تعداد حدود ۷۰ رودخانه ميزآن آلودگی آنها زياد است و تقريبا اغلب اين رودخانه ها در اثر عوامل مشترکی مانند پساب واحدهای صنعتی و کارگاهی ، فاضلاب های شهری ، روستايی و بيمارستانی ، سموم کشاورزی ، دفن زباله های شهری و روستايی در حاشيه رودخانه ها و تجاوز ساخت و سازها به حريم رودخانه ها ، آلوده شده اند و هر روز نيز بر ميزان آلاينده ها در آنها افزوده می شود و مسئولان سازمان محيط زيست نيز به دليل عدم همکاری نزديک و تنگاتنگ ديگر استانها ، هر چند هرازگاهی اقداماتی نظير پايش ميزان آلودگی ، صدور اخطار برای واحدهای آلاينده و... را انجام می دهند اما کافی به نظر نمی رسد."
ظریفی که این خبر رو خونده بود ، بعد از این که از تاثر ناشی از این فاجعه زیست محیطی کمی به خودش اومد شروع به حرف زدن کرد و به کنایه گفت : احمدی نژاد می خواست پول نفت را با پست بفرسته سر سفره های مردم، دیده که هزینه اش زیاد می شه، دست به دامن رودخانه ها و آب های روان شده که نه پول، بلکه خود سهم نفت مردم را بلاواسطه بهشون برسونه!
ظریفی هم در روزنامه شرق کاریکاتور بالا را کشیده که بی ارتباط با همین بحث و بالا رفتن قیمت نفت نیست.
در ایالت هایی از آمریکا که مجازات اعدام لغو نشده، بعضی ها به صرافت افتادند که این مجازات را "انسانی تر" کنند. روز پنجشبه گذشته تو کارولاینای شمالی مردی که از دو دهه پیش در زندان منتظر اجرای حکم اعدامش بود با روشی جدید و بحث انگیز جانش گرفته شد. به این ترتیب که ایشون را قبلا از تزریق سم کشنده، بیهوش کردند و یک پزشک و یک پرستار هم بر فعل و انفعالات مغزی اون نظارت داشتند تا از بیهوشی اش اطمینان حاصل کنند. بعد ماده ای رو که فلجش می کرد و قلبش از رو از کار می انداخت بهش تزریق کردند. این شیوه بعد از اون به کار گرفته شد که دادگاه مقرر کرده بود که محکوم به اعدام نباید هنگام اجرای مجازات زجر بکشه!
اعدام به شیوه جدید در آمریکا، سرو صدای انجمن ها و محافل مدافع امور اخلاقی و انسانی را درآورده. از جمله شورای امور اخلاقی اتحادیه پزشکان آمریکا به شدت از به کارگیری پزشک در اعدام ها انتقاد کرده و اون را مغایر سوگندی دونسته که هر پزشکی به هنگام فارغ التحصیلی اش ادا می کنه که نجات دهنده جان انسان ها باشه و نه دستیار جان دادن آنها. خلاصه این مجازات اعدام رو ظاهرا آسمان بری، زمین بیای، نرمش کنی، سفتش کنی، باز هم انسانی و کارآمد نمی شه.
1 Comments:
واقعيت اينه كه در چرنوبيل اصلا انفجاري رخ نداد. "حادثه" با "انفجار" فرق ميكنه. گازهاي پرتوزاي سمي به مقدار زياد به بيرون نشت كردند و اصلا انفجاري در كار نبوده.
Post a Comment
بالای صفحه